Αλλάζουν τα δεδομένα για το χρόνο συμμετοχής και το ρόλο των παικτών παιχνίδι με το παιχνίδι. Ποιος έχει κερδίσει όλες τις εντυπώσεις;
Ένα ωραίο σκηνικό, βγαλμένο μέσα από μια ιδανική ιδέα, θα είναι να βρισκόμαστε περίπου στο 70’, με την ΑΕΚ είτε να έχει πάρει κεφάλι στο σκορ, είτε με το ντέρμπι στην ισοπαλία και να πατάει αγωνιστικό χώρο ο Αντονί Μαρσιάλ. Η «Αγιά Σοφιά» στο πόδι, ενθουσιασμός, μπιζάρισμα και γκολ από τον Γάλλο που να τελειώνει την αναμέτρηση.
Μην το γελάτε, η προσπάθεια για να είναι ενεργός ο άλλοτε επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι πραγματική, υπάρχει μια -ημέρα με την ημέρα- ακολουθία μήπως και πάρει αγωνιστικό χρόνο εφόσον αυτό κριθεί απαραίτητο, αν και μαθαίνω ότι οι πιθανότητες να μην μπει στην αποστολή είναι σημαντικά περισσότερες από το να τα καταφέρει.
Μακάρι να μη χρειαστεί και πιεστεί θα πω εγώ, να έχει φτάσει η ΑΕΚ εκεί που πρέπει δίχως να χρειάζεται οποιοδήποτε ρίσκο. Υπάρχει πολύς χρόνος μπροστά για να τον δούμε και να τον καμαρώσουμε, διότι το κίνητρο υπάρχει και είναι υψηλό από μεριάς του επίσης.
Πήρε το συμβόλαιο που ήθελε, αλλά να μην ξεχνάμε ότι ο Μαρσιάλ θα είναι μόλις 29 το ερχόμενο καλοκαίρι και ποιος ξέρει τι μπορεί να έρθει για εκείνον εφόσον έχει πετύχει την ολική επαναφορά του.
Πάμε όμως στην υπαρκτή κατάσταση
Μέσα από δύο γεμάτους αγώνες του Φραντζί Πιερό, ελάβαμε ολοκληρωμένη γεύση περί τίνος πρόκειται. Το βασικό και κύριο συμπέρασμα αφορά στην απαραίτητη εύρεση του τρόπου με τον οποίο η ΑΕΚ θα εκμεταλλευτεί τον φορ από την Αΐτή, όχι μόνο για να πάρει γκολ από εκείνον, αλλά και για να εκμεταλλευτεί το παιχνίδι του ακριβώς έξω από την αντίπαλη περιοχή.
Και σίγουρα όχι σε τόσο μακρινούς χώρους, σαν και αυτούς που αναγκαζόταν να «τραβιέται» προσπαθώντας να γίνει χρήσιμος -μα δίχως να το καταφέρνει και δίχως να ευθύνεται γι’ αυτό- στον αγώνα με την Καλλιθέα.
Στην ερώτηση ενός φίλου στο χθεσινό live «Q&A» στο enwsi.gr σχετικά με το ποσοστό επιτυχίας που θα μπορούσε να έχει η ΑΕΚ με τον Πιερό στην κορυφή της επίθεσης, απάντησα ως εξής: αν επιχειρήσει να παίξει για εκείνον όπως το κάνει με τον Λιβάι, τότε δεν έχει πάνω από 20% πιθανότητες. Αν όμως προσαρμοστεί στον δικό του τρόπο, μπορεί να το ανεβάσει ακόμα και στο 80%.
Τι σημαίνει αυτό…
Προφανώς και πρόκειται για αυθαίρετα νούμερα, τα οποία δεν είναι εξηγήσιμα μέσω στατιστικής απεικόνισης, μα περισσότερο βάσει λογικής. Στις λιγοστές φορές που οι συμπαίκτες του πέταξαν τη μπάλα στον χώρο, προφανώς από συνήθειο ότι εκεί θα έτρεχε ο Λιβάι, ο Πιερό δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί.
Αυτό συνεπάγεται ότι η ΑΕΚ πρέπει να φροντίσει ώστε να έχει πιο κοντά τις γραμμές της και εκείνον όχι σε απόσταση 3-4 μέτρων πιο έξω από το αντίπαλο ορθογώνιο όταν επιχειρεί να τον τροφοδοτήσει με σκοπό (κυρίως) να πάρει από εκείνον το σπάσιμο της μπάλας που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν οι συμπαίκτες του, ενόσω εκείνος θα σπεύδει να πατήσει την περιοχή του ΠΑΟ.
Σε εντός έδρας ματς, ακόμα κι αν πρόκειται για ντέρμπι, ο Πιερό έχει σημαντικά περισσότερες πιθανότητες να βοηθήσει ουσιαστικά την ΑΕΚ, ο κόσμος θα βοηθήσει την ομάδα να έχει περισσότερη ορμή και συνάμα συγκέντρωση στο πλάνο της να επιτίθεται ορθολογικά και με κοντινές αποστάσεις στις γραμμές της.
Το γεγονός ότι πρέπει να προσαρμοστεί στα χαρακτηριστικά του παίκτη, παρά εκείνος στα δικά της, είναι αδιαμφισβήτητο. Είναι επιπροσθέτως μια συνθήκη που πρέπει να γίνει κατανοητή και αποδεκτή, δεχόμενη την υποστήριξη που πρέπει να έχει ώστε να καταστεί και αποτελεσματική.
Πηγή: Enwsi.gr